Εθνικές Ομάδες
Στις 18 Ιουνίου του 2009 φόρεσε για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα τη φανέλα της Εθνικής Ανδρών στο παιχνίδι για τα προκριματικά του Euro του 2010 στην εκτός έδρας ήττα με 32-19 από την Ουγγαρία, όπου πέτυχε μάλιστα και το παρθενικό του γκολ με τη «γαλανόλευκη».
Έκτοτε, μεσολάβησαν ακόμη 199 τέρματα σε άλλες 45 εμφανίσεις με το εθνόσημο στο στήθος για τον 31χρονο (γεννημένος στις 22 Φεβρουαρίου του 1986) Βύρωνα Παπαδόπουλο, με την τελευταία – επίσημη – να καταγράφεται στις 15 του περασμένου Γενάρη κόντρα στις Νήσους Φερόε, όπου η Ελλάδα νίκησε με 26-24 και πήρε την πρόκριση για την β’ φάση των προκριματικών του Euro 2020.
Πλέον, 3060 μέρες μετά, ο Θεσσαλονικιός αριστερός εξτρέμ αποτελεί παρελθόν από την Εθνική Ανδρών, μετά από δική του απόφαση, όπως εξηγεί στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο e-handball.gr.
Άλλωστε, φέτος είναι μια περίοδος αλλαγών για τον ίδιο, που μετά τη ΧΑΝΘ, τον ΠΑΟΚ, τον Θερμαϊκό και τα Βριλήσσια στην Ελλάδα, έκανε το βήμα στο εξωτερικό το 2011 και συγκεκριμένα στη δεύτερη κατηγορία της Μπουντεσλίγκα όπου μέχρι και το καλοκαίρι φορούσε τη φανέλα της Έμπορ Ρόστοκ. Μια εξαετία στην οποία πέτυχε 1125 γκολ για λογαριασμό του ιστορικού γερμανικού συλλόγου του οποίου τίμησε τη φανέλα. Μάλιστα, αν είχαν έρθει διαφορετικά τα πράγματα θα έπαιζε μαζί της και στη μεγάλη κατηγορία, γι’ αυτόν τον λόγο δεν πήρε την απόφαση στο πρόσφατο παρελθόν να μεταπηδήσει σε σύλλογο της Μπουντεσλίγκα. Απλά φέτος, αποφάσισε να πάρει μεταγραφή στην ASV Hamm στην ίδια κατηγορία.
– Βρίσκεσαι από το 2011 στη Γερμανία, αλλά ουσιαστικά έχεις φορέσει τη φανέλα μόλις δύο ομάδων. Γιατί συνέβη αυτό;
«Τα ότι έμεινα 6 χρόνια στην ίδια ομάδα δίνει αυτομάτως την απάντηση. Το δέσιμο που δημιουργήθηκε στο Ρόστοκ και από τις δυο πλευρές οδηγούσε στις ανανεώσεις της συνεργασίας μας χωρίς δεύτερη σκέψη. Όπως όλοι γνωρίζουν όμως στο χώρο του αθλητισμού τα πράγματα είναι ρευστά. Ο νέος κύκλος που ανοίγει για μένα στο Χαμ με βρίσκει σε μια ομάδα με στόχους και οργανωμένη σε όλα τα επίπεδα, συγχρόνως μου δίνει κίνητρο και ώθηση για ακόμα περισσότερη δουλειά!»
-Γιατί δεν προχώρησε μια μεταγραφή σου στη Μπουντεσλίγκα;
«Ήταν καθαρά θέμα timing, προτεραιοτήτων και δεν μετάνιωσα καμιά στιγμή για τις μέχρι τώρα επιλογές μου. Σκεφτομαι πολύ πριν πάρω μια απόφαση που αφορά άμεσα και την οικογένειά μου. Συμβουλεύομαι μόνο ανθρώπους τους οποίους εμπιστεύομαι. Σημαντική βοήθεια σε ότι έχω κάνει μέχρι στιγμής μου έχει δώσει ο φίλος και συγχρόνως μάνατζέρ μου Νίκος Δουρουκλακης».
– Πόσο έχεις αλλάξει ως παίκτης και ως άνθρωπος παίζοντας στη Γερμανία;
«Στο αγωνιστικό κομμάτι έχει αλλάξει κυρίως ο τρόπος που σκέφτομαι και αντιμετωπίζω το παιχνίδι, επίσης με έχει βοηθήσει πολύ η ανάγκη για συνεχή ατομική βελτίωση λογω του υψηλού επιπέδου των αθλητών και του πρωταθλήματος στην Μπουντεσλίγκα 2.
Στο ανθρώπινο κομμάτι δοκίμασα τις αντοχές μου σε αρκετές περιπτώσεις και ήταν μια ευκαιρία να εξελιχτώ και να ωριμάσω, με χαρές και λύπες όπως είναι φυσικό».
– Ποια ήταν η μεγαλύτερη στιγμή που έχεις ζήσει τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό;
«Στη Μίκρα τα δύο παιχνίδια για τα προκριματικά τον Ιανουάριο του 2016 με Ουκρανία και Λετονία αντίστοιχα όταν ήμουν αρχηγός της εθνικής μας ομάδας μπροστά στην οικογένειά μου, στους φίλους μου, στην πόλη μου, ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται με λόγια.
Σε ομαδικό επίπεδο το κύπελλο που κατακτήσαμε με τα Βριλήσσια το 2011 στην Κρήτη κόντρα στην ΑΕΚ.
Στο εξωτερικό σε ατομικό επίπεδο, την αγωνιστική σεζόν που μας πέρασε αναδείχθηκα πρώτος σκόρερ στην Μπουντεσλίγκα 2 με 258 γκολ καθώς και η παρουσία μου στην καλύτερη επτάδα των 60 χρόνων της Έμπορ Ρόστοκ μια από τις ιστορικότερες ομάδες της Γερμανίας».
– Μετά από τόσα χρόνια στη Γερμανία, η περίπτωση να γυρίσεις στην Ελλάδα πόσο μακρινή φαντάζει; Ακόμη και για να κλείσεις την καριέρα σου…
«Αρκετά μακρινή… Δεν είναι κάτι που σκεφτομαι προς το παρόν αλλά ποτέ δεν ξέρεις…».
– Κεφάλαιο Εθνική Ανδρών… Γιατί τα τελευταία χρόνια το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, μέχρι που έφτασε στην ήττα από την Κύπρο;
«Το κεφάλαιο της Εθνικής ανδρών είναι τεράστιο και είναι αδύνατο να αναλυθεί μόνο με μια απάντηση. Έχω άποψη επί του θέματος αλλά γιατί φτάσαμε στο σημείο μηδέν είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Τα λάθη που έγιναν πολλά, από όλους, μηδενός εξαιρουμένου! Το θέμα είναι για μένα μέσα από τέτοιες δύσκολες καταστάσεις να σηκώνεις κεφάλι, να οργανώνεσαι, να δυναμώνεις και να αντιδράς! Η Εθνική ομάδα είναι ο καθρέφτης του αθλήματος και πρέπει να εκπέμπει υγεία οργανωτικά και αγωνιστικά».
-Τι συνέβη στην Κύπρο;
«Τι συνέβη… Ό,τι συμβαίνει συνήθως στον αθλητισμό! Από τη μια τα παιδιά της Κύπρου που έπαιζαν σαν να μην υπάρχει αύριο και από την άλλη εμείς σε έναν αγώνα που δεν μπήκαμε ποτέ στο γήπεδο, όταν προσπαθήσαμε ήταν ήδη αργά! Όλα στραβά δηλαδή… Τι μου το θύμισες το συγκεκριμένο ματς… Ανεπίτρεπτη εμφάνιση – ήττα και ένα από τα πιο σκληρά μαθήματα εντός αγωνιστικού χώρου!».
-Έχει ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια με τον Νίκο Γραμματικό. Τι αλλαγές υπάρχουν;
«Όλοι γνωρίζουν την πορεία του Νίκου Γραμματικού στις εθνικές ομάδες. Η ομάδα προσπαθεί να βρει την ταυτότητα της αγωνιστικά και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που θέλει ο προπονητής. Θέληση και όρεξη υπάρχουν και αυτό φάνηκε από το πρώτο θετικό επίσημο δείγμα της ομάδας. Επιτακτική ανάγκη για την εθνική μας ομάδα μια πρόκριση σε τελική φάση στο άμεσο μέλλον!».
-Στις τελευταίες κλήσεις του Γραμματικού το όνομά σου απουσίαζε. Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που συνέβη αυτό;
«Μετά από πολλή σκέψη και σε πλήρη συνεννόηση με το προπονητικό team ο κύκλος μου στην Εθνική ομάδα κάπου εδω κλείνει. Η απόφασή μου είναι συνειδητή και επί της ευκαιρίας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συναθλητές και προπονητές μου για τις μάχες που δώσαμε φορώντας το εθνόσημο. Στιγμές που μόνο υπερηφάνεια με κάνουν να νοιώθω!».
-Παρακολούθησες τα δύο παιχνίδια της Εθνικής με Ολλανδία και Τουρκία; Πώς ήταν να βλέπεις από μακριά την προσπάθεια των διεθνών;
«Προσπάθησα να παρακολουθήσω τα ματς της εθνικής αλλά δεν τα κατάφερα λόγω τηλεοπτικών δικαιωμάτων, έτσι μου ήταν ακόμη πιο δύσκολο χωρίς εικόνα μόνο, με το live score του αγώνα. Το συναίσθημα λόγω απουσίας μετά από τόσα χρόνια ήταν όντως αρκετά παράξενο, η σκέψη μου όμως θα είναι πάντα κοντά στην εθνική ομάδα».
-Τι έφταιξε και ηττηθήκαμε, και μάλιστα τόσο εύκολα;
«Δεν μπορώ να πω τι έφταιξε χωρίς να έχω εικόνα των αγώνων, ο καθένας μπορεί να εστιάσει στο επιθετικό μας κομμάτι λόγω στατιστικής αλλά ακόμα και αυτό είναι πολύ πιο περίπλοκο καθώς πολλά πράγματα παίζουν ρόλο μέχρι να φτάσει στο γκολ μια ομάδα».
-Είπες ότι η πρόκριση της Εθνικής σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης άμεσα είναι επιτακτική. Πόσο «άμεσα» θεωρείς ότι μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Πού το προσδιορίζεις;
«Θα σου μιλήσω ανοιχτά, είναι επιτακτική ανάγκη μια πρόκριση για να βγει το άθλημα μας από την αφάνεια που βρίσκεται τώρα! Για να δώσει κίνητρο και όραμα στα νέα παιδιά που ασχολούνται με το χάντμπολ, για να έχουν την ευκαιρία οι διεθνείς αθλητές μας να αγωνίζονται στα δυνατά πρωταθλήματα του εξωτερικού ανεβάζοντας το επίπεδο της εθνικής και συγχρόνως τον πήχη για τους επόμενους, επίσης πολλοί άλλοι λόγοι εξίσου σημαντικοί! Είναι μια αλυσίδα από την οποία θα βγουν κερδισμένοι όλοι! Το πανευρωπαϊκό του 2020 λόγω της αύξησης των ομάδων είναι ο λόγος που σου μίλησα για πρόκριση στο άμεσο μέλλον χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να εξαντλήσουμε τις πιθανότητες πρόκρισης τον Γενάρη!».