Ο Ριγανάς έγραψε τον επίλογο

Στα 35 χρόνια του, ο Νίκος Ριγανάς ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τους αγωνιστικούς χώρους, με τρόπο που “ούτε στα καλύτερα όνειρά του” δεν φανταζόταν σύμφωνα με τον ίδιο. Με τον Φαίακα στη Handball Premier, ξεκινά το νέο κεφάλαιο της καριέρας του, ως προπονητής

Στην καριέρα του ο Νίκος Ριγανάς αγωνίστηκε σε εννιά ομάδες (Φαίακα, Φίλιππο Βέροιας, Πανελλήνιο, Αθηναϊκό, Θερμαϊκό, ΠΑΟΚ, Κονστάντα (Ρουμανία), Σπρίνγκε (Γερμανία), Σαρλούι (Γερμανία) και κατέκτησε τίτλους με τις πέντε. Πανηγύρισε πρωταθλήματα με τους Φίλιππο (2003), Πανελλήνιο (2007), ΠΑΟΚ (2010) και Κονστάντα (2011, 2012), ενώ στέφθηκε κυπελλούχος με τους Φίλιππο (2003), Αθηναϊκό (2006) και Κονστάντα (2011, 2012). Σκόραρε περισσότερα από 100 γκολ σε ευρωπαϊκά κύπελλα, είχε 52 συμμετοχές με την Εθνική ανδρών και το 2010 αναδείχθηκε MVP του πρωταθλήματος της Α1 ανδρών.

Για την αποχώρησή του, ο ίδιος έγραψε στο facebook τα εξής…

“Κάποτε έβλεπα στην τηλεόραση αθλητές να ανακοινώνουν το τέλος της καριέρας τους και σκεφτόμουν ότι η δική μου μέρα αργεί πολύ…
Να που όμως έφτασε..Με τέτοιο τρόπο που ούτε στα καλυτερα μου ονειρα δεν το φανταζόμουν έτσι. Όντας παίχτης – προπονητής στην ομάδα που ξεκίνησα μετά από πολλές θυσίες και δυσκολίες καταφέραμε να κάνουμε ένα άπιαστο όνειρο πραγματικότητα, άνοδος στην Α1 κατηγορία. Ιδρώτας…Πόνος…Θυσιες.. Άξιζε η προσπάθεια και ο αγώνας, γιατί;Μια εικόνα θα μου μείνει χαραγμένη για πάντα στο μυαλό…Τα κλαμμένα πρόσωπα μας όταν στον δεύτερο τελικό στο Κιλκίς συνειδητοποιήσαμε οτι κερδισαμε.
Δάκρυα χαράς και τεράστιες αγκαλιές, με τους παλιούς μου συμμαθητές – συμπαίκτες που από τα 11 μας χρόνια μοιραζόμαστε εμπειρίες
Θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ:
1. Στον κόσμο μας, τον 8ο μας παίχτη που χωρίς αυτόν δεν θα κερδίζαμε δύσκολους αγώνες
2. Στην μπάντα μας που πάντα ήταν εκεί
3. Στους χορηγούς μας που ήταν το καύσιμο μας για να υπάρχουμε
4. Την Ματουλα Ανδριώτη και το Corfu Channel που ήταν από τη β εθνική μαζί μας
5. Τον Μάριο Γεωργοτα και τον Γιάννη Αλαμανο που έπαιζαν μουσική στους αγώνες μας
6. Τον Σπύρο Κουλουρη που ήταν ο άνθρωπος που με έπεισε να επιστρέψω στην κερκυρα
7. Τον Σπύρο Περουλη που υλοποιήσαμε τον στόχο – όνειρο
8. Τον γιατρό μας Κώστα Κοντοστανο που ήταν ο φύλακας Άγγελος μας
9. Στον Νίκο Ντουρο ως εκπρόσωπο τύπου της ομάδας μας αλλά και ειδικότερα για τα τρία πρώτα χρόνια οργανωτή των πάντων
10. Τον Στέφανο Μαρτζουκο ο οποίος βρέθηκε ως από μηχανής θεός και στήριξε την ομάδα μας σε δύσκολες στιγμές
11. Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητες μου, Δημήτρη Βαρζακακο,Λυδια Χειμαριου και Νίκο Περρο οι οποίοι με μυήσαν στο άθλημα αλλά και τον Νίκο Μαντζο ο οποίος μου άνοιξε την πόρτα του να γίνω επαγγελματίας αθλητής
Το μεγαλύτερο όμως ευχαριστώ το οφείλω στους συμπαίκτες – παίχτες μου που μου έκαναν την χάρη και την τιμή να παίξω μαζί τους και να κλείσω με τον πιο ονειρικό τρόπο την καριέρα μου.
Τέλος, δεν μπορώ να μην ευχαριστήσω την οικογένεια μου και ιδιαίτερα τον αδερφό μου, ο οποίος υπήρξε ο νούμερο ένα υποστηριχτης-θαυμαστής-μάνατζερ μου καθ´ όλη τη διάρκεια της αθλητικής μου καριέρας.
Ένα υπέροχο κεφάλαιο μόλις έκλεισε αλλά ένα καινούργιο ξεκινάει”.