Handball Premier
Κύπελλο
Εθνικές Ομάδες
Έχει πανηγυρίσει 2 double με τον Ολυμπιακό και ακόμη δεν έχει κλείσει τα 21 του χρόνια. Στα μέσα της Γ΄ Λυκείου ήρθε η πρόταση από τον τότε ΙΕΚ Ξυνή με αποτέλεσμα εκείνο το καλοκαίρι να αφήσει τη Θεσσαλονίκη και τον Φοίβο Συκεών και να μετακομίσει στον Πειραιά, αρχίζοντας να συνειδητοποιεί πως θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το άθλημα, ενώ ταυτόχρονα εισήχθη και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο Τμήμα των Οικονομικών.
Ο Νικόλας Λιάπης ύστερα από 2,5 χρόνια στον Ολυμπιακό αγωνίζεται πλέον με τη φανέλα του Διομήδη, καθώς το χειμώνα πήγε στην ομάδα του Άργους ως δανεικός με υποσχετική και μέσα σε λίγο καιρό «έδεσε» με τους συμπαίκτες του, όπως περιγράφει.
Ο διεθνής πίβοτ σε συνέντευξη στο e-handball.gr μίλησε για το πώς βίωσε τους πρώτους του τίτλους, ποια είναι τα σχέδια του, τι του έχει μείνει αξέχαστο, τις προσδοκίες του με τα χρώματα της Εθνικής ομάδας, αναφέροντας πρώτα από όλα το πώς του δόθηκε η δυνατότητα να τα ζήσει όλα αυτά, δηλαδή το πώς μπήκε στον χώρο.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Νικόλα Λιάπη στο e-handball.gr και τη Φωτεινή Κρεμαστιώτη
«Στον Ολυμπιακό συνειδητοποίησα ότι μπορώ να ασχοληθώ επαγγελματικά»
Γιατί διάλεξες το χάντμπολ;
«Έπαιζα έξι χρόνια ποδόσφαιρο και άρχισα και εγώ το χάντμπολ όπως οι περισσότεροι, δηλαδή ήρθε ένας γυμναστής στο σχολείο μου που ήταν και αθλητής χάντμπολ. Στην αρχή τα έκανα ταυτόχρονα μέχρι την Ά Γυμνασίου, αλλά μετά επέλεξα το χάντμπολ. Μου άρεσε, ήμουν αρκετά καλός και με έστειλε στον Φοίβο Συκεών αυτός ο γυμναστής, επειδή ήθελα να συνεχίσω. Εκεί, η ομάδα με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα, έμαθα πολλά και πήρα αρκετές γνώσεις».
Όταν τελείωσες το σχολείο πήγες στον Ολυμπιακό. Πώς ήρθε η πρόταση;
«Στα μέσα της Γ΄ Λυκείου είχα μια πρόταση, όταν ακόμα ήταν ΙΕΚ Ξυνή και συζητούσαμε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Είχα κάνει μια καλή σεζόν, έπαιζα βασικός και για πρώτη χρονιά ήμουν στην ανδρική ομάδα του Φοίβου. Και στην Β΄ Λυκείου ήμουν στην ομάδα, αλλά δεν είχα πάρει παιχνίδια».
Τι διαφορετικό είδες όταν κατέβηκες στην Αθήνα;
«Τεράστια διαφορά. Άλλο επίπεδο, άλλοι παίκτες, άλλη νοοτροπία, προπόνηση, ζωή. Όλα ήταν διαφορετικά. Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν ότι οι αθλητές δούλευαν με επαγγελματικά πρότυπα, δεδομένα και ήταν σαν να σε τραβούσαν και εσένα να δουλέψεις ακόμα περισσότερο. Επίσης αυτό που μου άρεσε ήταν ότι υπήρχε πολύ μεγάλος ανταγωνισμός και αυτό σε έκανε αμέσως καλύτερο για να διεκδικήσεις και θέση στη βασική ομάδα γιατί δεν ήταν εύκολο.
Εγώ εκεί άρχισα να καταλαβαίνω πολλά πράγματα για το χάντμπολ, γενικότερα για το μέλλον μου. Μέχρι τότε ακόμα ψαχνόμουν».
Οπότε εκεί κατάλαβες ότι μπορείς να ασχοληθείς επαγγελματικά;
«Καλώς ή κακώς πριν δεν ήμουν σε μια ομάδα που δούλευε με αυτές τις προδιαγραφές, έχοντας τέτοιους στόχους (πρωταθλητισμό, Ευρώπη). Οπότε όταν πήγα στον Ολυμπιακό το συνειδητοποίησα».
Ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που σου έχει δώσει είτε προπονητής, είτε συμπαίκτης;
«Γενικότερα, όταν πήγα στην Αθήνα ήμουν πιο συναισθηματικός, τα κρατούσα μέσα μου, δεν πολύ μιλούσα, αλλά μετά από τα 2,5 χρόνια στον Ολυμπιακό οι συμπεριφορές, οι συμπαίκτες, ο προπονητής με βοήθησαν να χτίσω τον χαρακτήρα μου και να γίνω πιο «αναίσθητος» σε κάποια πράγματα».
Του χρόνου θα επιστρέψεις στον Ολυμπιακό;
«Δεν ξέρω τι θα προκύψει του χρόνου. Ακόμα δεν έχει τελειώσει αυτή σεζόν. Ανάλογα με τα δεδομένα που έχω στο μυαλό μου θα επιλέξω. Δεν γνωρίζω, μπορεί να μείνω στον Διομήδη, μπορεί να γυρίσω στον Ολυμπιακό. Αν έχω κάποια άλλη πρόταση που είναι για καλό μου θα επιλέξω εκείνη. Βέβαια μεγάλο κριτήριο είναι η σχολή μου. Θέλω να την τελειώσω και τώρα με αυτή την κατάσταση είναι μια ευκαιρία να ξαναμπώ στο κλίμα και από του χρόνου να ασχοληθώ πιο εντατικά».
Τι σου έχει λείψει από τον Ολυμπιακό και τι σου αρέσει πολύ στον Διομήδη;
«Αυτό που μου έχει λείψει από τον Ολυμπιακό είναι το επίπεδο των παικτών και ο ρυθμός προπόνησης, αν και πιστεύω ότι μπορεί πολλές φορές η προπόνηση και ο τρόπος προπόνησης στον Διομήδη να είναι καλύτερος από του Ολυμπιακού. Όμως λόγω ηλικίας δεν γίνεται να είναι στο ίδιο επίπεδο με των «ερυθρόλευκων». Και στον Διομήδη μου αρέσει ότι έχω δεθεί πάρα πολύ με όλα τα παιδιά και ότι μένουμε όλοι μαζί στα διαμερίσματα στη Νέα Κίο. Πρωί, μεσημέρι, βράδυ ήμασταν μαζί και αυτό μου έχει λείψει πάρα πολύ».
«Θα ήθελα να ξαναζήσω το πρώτο πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό- Αν είμαι ικανός και τυχερός θα ήθελα να αγωνιστώ στο εξωτερικό»
Πώς ένιωσες όταν κατέκτησες τον πρώτο σου τίτλο;
«Ήταν στον τελικό του Final 4 του Κυπέλλου στη Γλυφάδα. Ήταν πρωτόγνωρο όλο αυτό και μπορεί να μην είχα πολύ χρόνο συμμετοχής, αλλά το ότι προετοιμάζαμε τους εαυτούς μας, την ψυχολογία μας για να κατακτήσουμε τίτλους ήταν ένα πολύ ωραίο συναίσθημα, με χαρά, συγκίνηση, γιατί δεν είχα καταφέρει κάτι ανάλογο. Ένιωθα ότι ήταν μια αρχή για πολλά ακόμα και αυτό πιστεύω σου δίνει περισσότερο κίνητρο και δίψα για να συνεχίσεις».
Υπάρχεις κάποιος τίτλος που είναι ξεχωριστός;
«Ήταν ο τίτλος του πρωταθλήματος της πρώτης χρονιάς, γιατί σε όλη τη διάρκεια της σεζόν δεν έπαιζα τόσο, αλλά στα playoffs και στους τρεις τελευταίους τελικούς είχα ενεργό ρόλο. Όπως ανέφερα ήταν μια σημαντική χρονιά για μένα. Είπα ότι μπορώ να τα καταφέρω και απέδειξα ότι μπορώ να βοηθήσω την ομάδα μου. Μέχρι τότε δεν είχα καταφέρει κάτι, ψηνόμουν, μπορεί να μην ήμουν και έτοιμος, επιλογές είναι αυτά.
Ακόμα ένας τελικός ήταν του περσινού Κυπέλλου, που είχα έναν σοβαρό τραυματισμό στη μέση για τέσσερις μήνες και ήμουν στο κρεβάτι χωρίς να μπορώ να περπατήσω. Ήταν σημαντικό γιατί μετά από αυτό το δύσκολο κομμάτι που πέρασα, επανήλθα και ήταν ωραίο».
Τι θα ήθελες να ξαναζήσεις;
«Θα ήθελα την πρώτη χρονιά στον Ολυμπιακό. Είχαμε κάνει την ανατροπή στο πρωτάθλημα, καθώς χάναμε 2-0 στους τελικούς και εκεί στον 4ο- 5ο τελικό που ήταν γεμάτο το γήπεδο και είχε δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα με πίεση, άγχος, η ανυπομονησία να παίξεις ήταν ό,τι καλύτερο. Δεν μου είχε ξανασυμβεί. Το λέω και ανατριχιάζω. Πολύ θα ήθελα να το ξαναζήσω. Ήταν και η πρώτη μου χρονιά».
Άρα είναι και από τις στιγμές που έχεις ξεχωρίσει.
«Ναι. Πολλές φορές μπορεί να σκέφτομαι αυτή τη στιγμή, αυτόν τον αγώνα και να τα θυμάμαι όλα. Θα ξαναγυρνούσα και θα το έκανα άλλες 100 φορές».
Τι όνειρα έχεις για το μέλλον σου;
«Αυτό που σκέφτομαι είναι να μην βιάζομαι. Θα είναι ψέμα να πω ότι θέλω τώρα να βγω στο εξωτερικό. Το ζήτημα είναι να βγεις και να κάνεις κάτι καλύτερο από ότι τώρα. Αν μπορέσω και είμαι ικανός και τυχερός, θα ήθελα να αγωνιστώ έξω και να κάνω το κάτι παραπάνω. Όμως αυτό πηγάζει από την πολλή δουλειά, την υπομονή, την αφοσίωση και είμαι διατεθειμένος να το κυνηγήσω. Είναι ένας στόχος μου. Πρώτα όμως θέλω να έχω τελειώσει τις σπουδές μου».
«Ονειρεύομαι με την Εθνική μια πρόκριση σε τελική φάση»
Πώς ένιωσες όταν έκανες την πρώτη προπόνηση με την Εθνική Ανδρών, αλλά και στον πρώτο αγώνα;
«Η πρώτη κλήση μου ήταν στην Γ΄ Λυκείου και ο πρώτος αγώνας πέρσυ με την Τουρκία στα προκριματικά του Παγκοσμίου. Ήμουν αγχωμένος, εκεί που έβλεπα την Εθνική στην τηλεόραση, βρισκόμουν μαζί τους και έπαιζα. Καταλαβαίνεις πώς ήμουν συναισθηματικά. Ήταν μια μεγάλη πρόκληση και ότι κάτι γίνεται, ότι μου δίνουν ευκαιρίες. Μπορεί να ήμουν μαγκωμένος, αλλά το ευχαριστήθηκα. Μου έδωσε κίνητρο».
Τι ονειρεύεσαι να πανηγυρίσεις με την Εθνική;
«Μια πρόκριση σε τελική φάση. Αρχικά αυτή την πρόκριση που θέλουμε και κυνηγάμε τόσο καιρό. Η Εθνική δεν είναι μια ομάδα που πρέπει να την αμελείς και να την απαξιώνεις, αλλά πρέπει να τιμάς το εθνόσημό σου και να μάχεσαι συνεχώς, γιατί είναι οι καλύτεροι Έλληνες αθλητές. Μια πρόκριση θα ΄θελα για να δείξουμε ότι δεν πάει στράφει όλη αυτή η δουλειά, όλος ο κόπος, η αγωνία, η προετοιμασία. Πιστεύω ότι το περιμένει ο κόσμος. Άλλωστε δεν το κάνεις μόνο για σένα, αλλά και για εκείνους».
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι από το ελληνικό πρωτάθλημα τι θα ήταν αυτό;
«Θα ήθελα οι περισσότερες ομάδες να είναι στο ίδιο επίπεδο και αν όχι στο ίδιο, να κυμαίνονταν περίπου εκεί. Θεωρώ ότι έτσι ανεβάζεις τη δυναμικότητα ενός πρωταθλήματος. Θα βελτιωνόταν και η Εθνική ομάδα και στην Ευρώπη θα είχαμε «καλύτερο όνομα». Οπότε πολύ μεγάλο ρόλο παίζει το μπάτζετ των ομάδων, αλλά και από την άλλη δεν θα αγωνίζονταν και πολλοί Έλληνες αθλητές.
Πιστεύω ότι το βασικό είναι το οικονομικό κομμάτι και μετά οι υποδομές των σωματείων, οι οποίες έχω την εντύπωση ότι έχουν βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια. Επίσης θα μπορούσαν να υπάρχουν περισσότερα προπονητικά σεμινάρια και όλοι να συμβάλλουν στη βελτίωση του ελληνικού πρωταθλήματος».
Κλείνοντας τη συνέντευξη στην ερώτηση πώς αξιοποιεί πλέον τον χρόνο του απάντησε: «παρακολουθώ τηλεδιασκέψεις της σχολή μου. Είναι ευκαιρία κιόλας γιατί την είχα αφήσει και ξαναμπαίνω πάλι σε τέτοιους ρυθμούς. Κάνω γυμναστική, βλέπω ταινίες, περνάω χρόνο με την οικογένειά μου και συναντιέμαι με φίλους όσο γίνεται». Όσο για το τι είναι αυτό που του λείπει πιο πολύ ανέφερε: «μου έχει λείψει πάρα πολύ το χάντμπολ και οι συμπαίκτες μου που ήμασταν στον ίδιο χώρο συνέχεια, αλλά μου έχει λείψει και το έξω, να βγω για έναν καφέ».