Εθνικές Ομάδες
Έχοντας αρχίσει από μικρή ηλικία την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό, αποφάσισε στα 11 του χρόνια να στραφεί στο χάντμπολ και στην ομάδα του Αερωπού Έδεσσας. Ο Φώτης Μισαηλίδης έκτοτε αγωνίστηκε σε άλλες τρεις ομάδες, τον Δούκα (2012-2016), τον Διομήδη (2017) και τον Ολυμπιακό (2018), ενώ παράλληλα τελείωσε τη Φαρμακευτική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εδώ και δύο χρόνια έχει επιστρέψει στον τόπο του και εργάζεται στο φαρμακείο που έχει με την οικογένειά του, ενώ παράλληλα αγωνίζεται και στην ομάδα από την οποία ξεκίνησε. Ο 28χρονος πλέι μέικερ μίλησε στο e-handball.gr αναφέροντας πως διανύει μία από τις καλύτερες σεζόν του, πως στον Δούκα πέρασε τα καλύτερα τέσσερα χρόνια και πως ο κόσμος πρέπει να αγαπήσει και άλλο το άθλημα, ώστε να υπάρξουν άνθρωποι που θα επενδύσουν σε αυτό.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Φώτη Μισαηλίδη στο e-handball και την Φωτεινή Κρεμαστιώτη
Είσαι ικανοποιημένος από τη σεζόν μέχρι στιγμής;
«Όλοι είμαστε ικανοποιημένοι. Ο στόχος από την αρχή ήταν η τετράδα. Δεδομένου ότι έχουμε μείνει λίγα άτομα (τραυματίες, αποχωρήσεις) πιστεύω ότι είμαστε πολύ καλά μέχρι στιγμής. Θέλουμε να συνεχίσουμε έτσι, όταν αρχίσει πάλι το πρωτάθλημα».
Προσωπικά τι βλέψεις έχεις;
«Θέλω να είμαι σε ένα υψηλό επίπεδο για όσο μπορώ και να βοηθάω την ομάδα μου. Εν μέρει είμαι ευχαριστημένος, γιατί από την αρχή της χρονιάς θα μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα μου και καλύτερα, αλλά εντάξει».
Ξεκίνησες το άθλημα για να αθλείσαι ή είχες εξαρχής στόχο να φτάσεις στην πρώτη κατηγορία;
«Από μικρός ασχολούμουν με τον αθλητισμό, κυρίως με το ποδόσφαιρο. Κάποια στιγμή πέρασαν από τα σχολεία γυμναστές που μας έκαναν κάποια τεστ, μου είπαν να ξεκινήσω και είχα και παρέα που άρχισε το χάντμπολ. Έτσι σιγά σιγά μπήκα στο χώρο. Η ομάδα ήταν σε υψηλή κατηγορία όταν ήμουν στο Γυμνάσιο και είχα παραστάσεις από γειτονικές περιοχές, όπως τη Βέροια. Οπότε ήθελα να φτάσω σε ένα επίπεδο για να παίξω Α1».
Θα ήθελες να επιστρέψεις σε μία από τις ομάδες που έχεις αγωνιστεί ή να πας σε άλλη στην Α1;
«Είναι δύσκολη απόφαση να φύγεις πάλι μακριά από τη δουλειά σου και τον τόπο σου. Θα το σκεφτόμουν όμως να πάω σε κάποια άλλη ομάδα, πάλι σε υψηλό επίπεδο».
Τι σου προσέφερε η κάθε ομάδα, τι κρατάς;
«Σίγουρα παίρνεις πράγματα από κάθε ομάδα και κάθε προπονητή, απορροφάς από τον καθένα ό,τι μπορείς και σιγά σιγά αποκτάς μια καλύτερη άποψη. Στον Δούκα πιστεύω ότι ήταν τα καλύτερα τέσσερα χρόνια από άποψη παρέας, προπονήσεων και αυτών που προσέφερε η ομάδα. Όμως όταν είσαι πολλά χρόνια με τους ίδιους προπονητές, τα ίδια άτομα είναι δύσκολο από άποψη φθοράς και γνώσεων».
Το βλέπεις δηλαδή και ως έναν τρόπο να εξελίσσεσαι.
«Σίγουρα. Και από συμπαίκτες παίρνεις πολλές εμπειρίες, πολλές συμβουλές. Είναι καλό να συναναστρέφεσαι με καινούριο κόσμο».
Άρα ήταν και ένας λόγος που έφευγες από κάθε ομάδα;
«Ήταν και αυτός. Με τον Δούκα και δεν τα βγήκαμε από οικονομικής πλευράς και ήθελα να πάω και στο Άργος με τον Δημητρούλια. Ήξερα ότι εκεί ασχολείται όλη μέρα με το χάντμπολ και ότι θα έπαιρνα πράγματα, γεγονός που ήθελα. Στον Ολυμπιακό ήταν ωραία, αλλά υπήρξαν κάποια προβληματάκια».
Στο εξωτερικό θα ήθελες να ζήσεις και να αγωνίζεσαι εκεί;
«Είναι μεγάλη απόφαση και λόγω σπουδών και δουλειάς. Θα μου άρεσε για λίγα χρόνια και ως εμπειρία. Θα ήταν ωραία, αλλά δεν το έχω κυνηγήσει και ούτε το έχω σκεφτεί και τόσο».
Κάποια αθλητική στιγμή που θυμάσαι πολύ έντονα;
«Ήταν η τελευταία χρονιά στον Δούκα, όπου πήγαμε Final 4 στο Κύπελλο και στον τελικό δεν καταφέραμε να κερδίσουμε τον Φίλιππο, αλλά προσωπικά ήταν από τις καλύτερες ευκαιρίες. Εκείνη ήταν και η καλύτερη μου χρονιά, όπως και η φετινή».
Είσαι ευχαριστημένος από το επίπεδο του ελληνικού χάντμπολ;
«Αν εξαιρέσεις τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ που έχουν διαφορά από τις υπόλοιπες, πολλές ομάδες από την 3η έως την 6η-7η θέση δεν έχουν μεγάλη διαφορά. Είναι ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα από την τρίτη θέση και κάτω. Σίγουρα η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός έχουν ανεβάσει το επίπεδο, αλλά πιστεύω σιγά σιγά θα ανεβαίνουν και οι υπόλοιπες ομάδες».
Τι θα ήθελες να δεις τα επόμενα χρόνια στο πρωτάθλημα;
«Βασικά πρέπει να το αγαπήσει ο κόσμος και άλλο, ώστε να μπουν άνθρωποι που θέλουν να επενδύσουν, ώστε να υπάρχουν αθλητές, χρήματα για να ανέβει το επίπεδο και άλλο. Λείπει και η προβολή από τα μέσα και κυρίως σε τηλεοπτικό επίπεδο. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει ανέβει το επίπεδο και η δημοτικότητα του αθλήματος».